فرار

روبهي مي دويد از غم جان
روبه ديگرش بديد چنان
گفت: خير است، بازگوي خبر
گفت: خر گير مي کند سلطان
گفت: تو خر نه اي، چه مي ترسي؟
گفت: آري، و ليک آدميان
مي ندانند و فرق مي نکنند
خر و روباهشان بود يکسان
زان همي رسم اي برادر، من
که چو خر بر نهندمان پالان!
منبع: یزدان پرست، حمید؛ (1388) نامه ایران: مجموعه مقاله ها، سروده ها و مطالب ایران شناسی، تهران، اطلاعات، چاپ نخست.